بسیاری از مردم فکر می کنند که نابرابری در درامد ها همیشه نشانه بدی در اقتصادی محسوب می شود.این تفکر تاحدی درست است ولی در بسیاری از مواقع کار افرین های بزرگی ظهور می کنند وهزاران شغل ایجاد کرده و زندگی مردم رو بهبود می بخشند .
یا باعث صرفه جویی در وقت و زمان آن ها می شوند.و در نهایت خودشان ثروت هایی کلان بدست آورده و این پدیده باعث افزایش نابرابری درامد می شود.کشور های مانند شوروی سابق یا چین کمونیستی که سعی در سرکوب ثروت مندان و برابری همه در درآمد کرده اند غالبا به فروپاشی رسیده اند.در حقیقت این که عده ای ثروت های کلانی بدست اورند و صدهاهزار شغل ایجاد کنند زندگی مردم را بهتر کنند و با دادن مالیات بخش زیادی هزینه اداره کشور را هم بپردازند چیز بدی محسوب نمی شود.برنده نوبل اقتصاد در جایی گفته بود راه هایی که برای درمان این پدیده پیشنهاد می شود از خود این بیماری بدتر است.این نابرابری در در امد هنگامی بد است که ثروت مندان درآمد خود را نه از بهبود زندگی مردم بلکه از راه های فساد رانت یا غیره بدست آورند که نمونه این مساله کشور عربستان است که ثروت نه بر اثر شایستگی بلکه بر اثر رانت و یا نزدیک بودن به خاندان حکومتی تقسیم می شود.
